της Μαρίας Ιωαννίδου : Η Θεσσαλονίκη το στολίδι της Μακεδονίας με τις υπέροχες γειτονιές

 Μαρία Ιωαννίδου
Υποψήφια Δήμαρχος
 Θεσσαλονίκης

Είμαι κάτοικος , στη Θεσσαλονίκη, την πιο όμορφη Πόλη των Βαλκανίων. Το στολίδι της Μακεδονίας. Το πιο σημαντικό διοικητικό, πολιτιστικό και επιχειρηματικό κέντρο στη βόρεια Ελλάδα.

Στη Θεσσαλονίκη των χρωμάτων, των αρωμάτων, της διασκέδασης, των Φεστιβάλ, της τέχνης, της μόρφωσης και της έρευνας, στην πόλη των αμέτρητων γλωσσών και θρησκειών που με τη διαπολιτισμικό της χαρακτήρα τιμάει με τη φιλοξενία της χιλιάδες φοιτητές, από όλα τα μέρη του πλανήτη που φοιτούν στα πανεπιστήμιά της. Η πόλη όπου ζουν

Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι και άλλες θρησκευτικές παρουσίες.
Ζω στη Θεσσαλονίκη του διεθνούς εμπορίου, αφού είναι ανοιχτή από στεριά και θάλασσα. Στη Θεσσαλονίκη του παγκόσμιου τουρισμού, όπου οι ταξιδιώτες χαλαρώνουν αμέριμνοι και απολαμβάνουν το οδοιπορικό τους από το χθες στο σήμερα.

Τι είναι αυτό που κάνει την Θεσσαλονίκη τόσο ξεχωριστή και πολυτραγουδισμένη...
Είναι η πόλη που από τη μια συνδυάζει το χθες, την ιστορία, το παρελθόν και από την άλλη είναι η φρέσκια νεανική πλευρά της με την έντονη νυχτερινή ζωή, και νυχτοπερπατήματα στα Κάστρα και στην παραλία της.

Υπέροχες και οι γειτονιές της, που έχουν τη δική τους ιστορία. Σίγουρα κάπου θα έχει πάρει το αυτί σας το όνομα Αρσακλί ή Φραγκομαχαλάς. Θα προσπαθήσω να σας ταξιδέψω μέσα από τα μάτια μου στις γειτονιές που περπάτησα, που έκανα φίλους, που χαλάρωσα, εργάστηκα, διασκέδασα...

Ας αρχίσουμε λοιπόν το οδοιπορικό, απλά αφεθείτε, ονειρευτείτε μαζί μου και ταξιδέψτε...

Πρώτη στάση... 

• Πάμε στον Κουκλουτζά... Είναι η περιοχή Εύοσμος, Βορειοδυτικά της Πόλης. Σημαίνει «εύοσμον άνθος. Όταν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες έφτασαν στην Θεσσαλονίκη το 1922, εκείνοι οι οποίοι είχαν έρθει από την συνοικία Κουκλουτζάς της Σμύρνης, εγκαταστάθηκαν σε αυτήν την περιοχή που ονόμασαν «Νέο Κουκλουτζά»

Δεύτερη στάση... 

• Πάμε στο Αρσακλί, το σημερινό Πανόραμα.«Αρσακλί» ή «Ακσακλί» αποκαλούταν όσο κατοικούταν από μουσουλμάνους, τον 18ο αιώνα.Αργότερα Μικρασιάτες δημιούργησαν τον οικισμό.

Τρίτη στάση... 

• Πάμε στην Καπουτζήδα, στη σημερινή Πυλαία. Ονομαζόταν Καπουτζήδα, δηλ. «καστροφύλακες» από τα βυζαντινά χρόνια ως το 1927.

Τετάρτη στάση... 

• Πάμε στον Φραγκομαχαλά την αγαπημένη μου γειτονιά, δίπλα στα Άνω Λαδάδικα που, μετά από μια μικρή «παραλλαγή», σήμερα αποκαλείται «Φράγκων», «βαφτίστηκε» εξαιτίας των Ευρωπαίων κατοίκων που συγκεντρώθηκαν στη γειτονιά τον 19ο αιώνα για να ζήσουν. Η γειτονιά με τα χίλια πρόσωπα. Μια περιοχή που τα τελευταία χρόνια ανασταίνεται ευτυχώς.

Πέμπτη στάση... 

• Πάμε στο Τσερέμπουλον περιοχή μεταξύ Δικαστηρίων και τα Λαδάδικα. Έτσι ονομαζόταν το βυζαντινό λιμάνι της πόλης.

Έκτη στάση ...

• Πάμε στο Καράισιν, στη σημερινή Πολίχνη.  Μέχρι το 1913, εδώ κατοικούσαν κυρίως οικογένειες βλάχων κτηνοτρόφων, που αποκαλούσαν την περιοχή Καράισιν. Μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 στην Θεσσαλονίκη, χτίστηκαν εδώ καταυλισμό για τους πυροπαθείς Εβραίους, ενώ δύο χρόνια αργότερα άρχισε η άφιξη προσφύγων από την Ανατολική Θράκη.

Έβδομη στάση ... 

• Πάμε στο Λεμπέτ, η σημερινή Σταυρούπολη.Το αρχικό όνομα οφείλεται στο τζαμί του Λεμπέτ που χτίστηκε το 1903 στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά από τον βαλή της Θεσσαλονίκης, Χασάν Φεχμί πασά προς τιμή της συζύγου του.

Όγδοη στάση... 

• Πάμε στη Μπάρα, στο σημερινό Βαρδάρη. Η «Τρούμπα» της Θεσσαλονίκης, η γειτονιά που φιλοξενούσε στις παράγκες της, τα λεγόμενα καμαράκια του πληρωμένου έρωτα.

Η Θεσσαλονίκη πάντα είναι έτοιμη να φιλοξενήσει αυτούς που θέλουν να επιστρεψουν κοντα της αλλά και όσους την επέλεξαν ως τόπο για να ζήσουν και να δημιουργήσουν.
Απλά να τη λατρέψετε και αυτή θα σας προσφέρει όλα όσα έχετε αναγκη. Είναι ετοιμοι να δεχθεί τα νυχτοπερπατηματα σας στα Καστρα, στα πλακοστρωτα σκοκακια της, στο ιστορικο της κεντρο, στο Καπανι και στο Μουδιανο με τις μυρωδιες απο τα μπαχαρια και τα άλλα μυρωδικα, αλλά και την παραλια της.

Η πολη αυτη μας προσφερει γενναιοδωρα οτι λαχταράει η ψυχή μας και από εμας το μονο που ζητα ειναι να τη σεβομαστε...
Όλοι οσοι κατοικουμε στην πολη αυτη να αγωνιζομαστε για την εξελιξη, την προβολη, την προστασια της για να την διατηρησουμε στο θρονο που της αξιζει.

Η ζωγραφιά της φωτογραφίας ειναι απο την μικρή Νεφέλη, ένα εξαχρονο κοριτσι με μειωμενη οραση.

Για την Νεφελη και το καθε παιδι που κατοικει σε αυτην την πολη ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΘΩ, ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΞΗ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΑ, ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΧΕΔΙΑ γι΄αυτην την πολη,,,
Ενα ταξιδι θαναι και δυσκολο με πολλους μαλιστα κινδυνους, με τα ευχαριστα και δυσαρεστα..

Γράφει η κ. Μαρία Ιωαννίδου