Η περιοχή του Φραγκομαχαλά όπου στην χρυσή εποχή της βιοτεχνίας χτυπούσε η καρδιά του εμπορίου, από τη δεκαετία του '90 βίωνε την παρακμή έως τον αργό θάνατο. Ο εμπορικός και βιοτεχνικός χαρακτήρας της περιοχής σιγά σιγά έσβηνε και πια το παλαιό εμπορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης έγινε στέκι μαζικής ψυχαγωγίας.
Με πολυ δυσκολία κάποιοι καταστηματάρχες παραδοσιακούς νοικοκυραίους έμπορους που προσπαθούν να κρατήσουν σε λειτουργία τις επιχειρήσεις τους, με υφάσματα, τυπογραφεία, ψιλικά, χρώματα και σιδηρικά, τις οποίες κληρονόμησε τις επιχειρήσεις τους από τους γονείς τους και τις κληροδοτούν στα παιδιά τους.
Θα επισκεφτούμε την πλατεία Εμπορίου, την πλατεία Χρηματιστηρίου, τη Λέοντος Σοφού, Φράγκων, Καθολικών, Συγγρού, τα Λαδάδικα.Κάθε δρόμος και μια ιστορία, με τα διάσπαρτα αρχιτεκτονικά κοσμήματα των αρχών του αιώνα και της μεσοπολεμικής περιόδου ανάμεσα σε πολυώροφα επαγγελματικά και βιοτεχνικά νεότερα κτίρια. Όπου και αν γυρίσεις τα μάτια θα αντικρίσεις ετοιμόρροπα διατηρητέα κτίρια, σφραγισμένες στοές, προβλήματα στη στάθμευση των αυτοκινήτων αλλά και στην κυκλοφορία. Το πράσινο στην περιοχή αυτή...ανύπαρκτο. Όσο για την πλατεία Εμπορίου είναι κυριολεκτικά πνιγμένη στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Με τη νοσταλγία της χρυσής εποχής της βιοτεχνικής άνθισης θα περπατήσουμε στους δρόμους της Βαλαωρίτου μία παραδοσιακή γειτονιά της πόλης που μέχρι δεκαπέντε χρόνια πριν έσφυζε από παραγωγικότητα, με τις μικρές βιοτεχνίες, και τον ήχο από τις γαζωτικές μηχανές που έδιναν ζωή στην περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου